Levamos os contos de sempre á Biblioteca Central de
Arteixo, o público infantil recibiuinos como algo novo ao mesmo tempo que o
público adulto relembraba a súa nenez, os contos clásicos seguen vixentes porque o
tempo os puxo no seu lugar. Mentres ía contando observaba a resposta das nenas
e nenos, sempre me queda a dúbida se están aí por obriga ou porque lles gustan
as historias, días despois vin unha desas nenas pola rúa, recoñeceume e da man
da súa nai comezou a contarme as historias que máis lle gustaron.
Que gratificante é o oficio de dicir!
Ningún comentario:
Publicar un comentario