O público infantil non sabía quen era Manuel María, así que o
primeiro que fixen foi a presentación oportuna, cando marcharon xa o coñecían
físicamente, xa leran a súa obra, xa sabían da Terra Chá, de Outeiro de Rei... Coñeceron
palabras novas e fermosas como "señardade" e por raro que pareza tampouco coñecían o carro, nunca viran ningún, así que tocou
falar do fungueiro, do eixo, da chavella… Escoitaron, leron, rimaron, xogaron e cantaron os
seus poemas… querían máis, pero era hora de marchar.
Ningún comentario:
Publicar un comentario