Achegábase o Nadal e as risas das nenas e nenos poñían a banda sonora ao Centro Socicultural José Saramago de Vite, estaban coa ilusión propia desas datas, era todo un bule bule. Cheguei e dúas nenas foron as encargadas de guiarme polo centro ata o meu destino, a biblioteca. Despois das presentacións de rigor, as preguntas, as caras de interese, de risa, de case susto... volvíanse repetir; a infancia é transparente e reflicte nos seus ollos e palabras o seu pensar, gústame moito que expresen todo o que desexen, son marabillosos os comentarios, a súa inocencia. Rematamos, como sempre, cantando panxoliñas, un momento moi participativo e que disfrutamos todas as persoas presentes.
Ningún comentario:
Publicar un comentario