A historia non lles fai xustiza ás mulleres e o público reaccionou como era de esperar... "non, non a coñecemos, que valente, mira que guapa e que intelixente (sorprendeulles moito), eu quero ser así". Realmente é moi gratificante poder contribuír, moi humildemente, a visibilizar, poñer en valor, rescatar do esquecemento a tantas mulleres marabillosas, que polo feito de ser mulleres nun mundo onde a historia, escrita por e para os homes, non lles dá o seu lugar.
A infancia non ten prexuízos, polo que as ve como o que son, extraordinarias. Ese día tamén había moito público adulto que me comentou que a moitas mulleres tampouco as coñecía. Sorprenderon e emocionaron as súas vidas, quedan aínda outras moitas que contar.
Ningún comentario:
Publicar un comentario